Historia

Historia Warszawsko-Mazowieckiego Okręgowego Związku Zapaśniczego

Geneza powstania związku

Warszawsko-Mazowiecki Okręgowy Związek Zapaśniczy (W-MOZZ) jest stowarzyszeniem kultury fizycznej należącym do struktur Polskiego Związku Zapaśniczego i zrzeszającym wszystkie kluby zapaśnicze z terenu województwa mazowieckiego.
Jako datę jego powstania przyjmuję się dzień 26 stycznia 1926 roku. Wtedy to z incjatywy Władysława Pytlasińskiego, Wacława Ziółkowskiego i Władysława Miazio został utworzony Warszawski Okręgowy Związek Atletyczny, a jego pierwszym prezesem został Władysław Pytlasiński. Związek ten zajmował się wtedy jednocześnie sportem zapaśniczym i podnoszeniem ciężarów.
Po zakończeniu II wojny światowej dnia 16 kwietnia 1946 roku, został reaktywowany Warszawski Okręgowy Związek Atletyczny, a na czele tymczasowego zarządu stanął Eugeniusz Chotomski, a dnia 11 czerwca 1946 roku prezesem WOZA został Wacław Ziółkowski.
Od dnia 1 kwietnia 1951 roku rolę WOZA przejęła Sekcja Atletyczna Stołecznego Urzędu Kultury Fizycznej dla klubów z terenu miasta stołecznego oraz Sekcja Atletyczna Urzędu Kultury Fizycznej województwa warszawskiego dla klubów z terenu województwa warszawskiego. W 1954 roku nastąpiło oddzielenie sportu zapaśniczego i podnoszenia ciężarów.
Dnia 29 stycznia 1957 roku został utworzony Warszawski Okręgowy Związek Zapaśniczy, zrzeszający zarówno kluby z terenu miasta Warszawy, jaki i z terenu województwa warszawskiego. Na jego czele stanął Stanisław Świętosławski.
W 1999 roku nastąpił nowy podział administracyjny kraju, powstało województwo mazowieckie i Warszawski Okręgowy Związek Zapaśniczy przyjął aktualną nazwę - Warszawsko-Mazowiecki Okręgowy Związek Zapaśniczy.

Bibliografia

• Dzieje Warszawskich Zapasów Amatorskich  - Jan Staniszewski, Jan Żurawski - Warszawa 1994
• 75 lat Warszawsko-Mazowieckiego Okręgowego Związku Zapaśniczego - Jan Staniszewski, Jan Żurawski - Warszawa 2001